Çadırkent değil, Kobani’yi istiyorlar

IŞİD'in Suriye'nun kuzeyindeki Kürt kenti Kobani'ye saldırması üzerine 200 bine yakın Kürt Türkiye'ye sığındı. Bunlardan 5 bin kadarı Irak'ın Kürt bölgesine gitse de, büyük çoÄŸunluk Türkiye'de. Sığınmacılar AFAD'ın ve belediyelerin hazırladığı kamp ve çadırkentlerde kalsa da; boÅŸ inÅŸaatlarla, dükkan ve depolarda yaÅŸamaya çalışanlar da var.

Al Jazeera Türk bu ailelerle görüÅŸtü, yaÅŸadıkları ortamı gözlemledi, hayata tutunmak için verdikleri mücadeleye tanık oldu. Beton üzerine serilen kilimlerin üzerinde yatıyorlar. Birkaç battaniye ve yorgan göze çarpıyor. Mutfakları yok. Kaldıkları yerin bir bölümünde bir, iki tüp, bir kapkacak göze çarpıyor. Hava gittikçe soÄŸuyor. Ä°çeri girdiÄŸimizde battaniyeye sarılı olduklarını görüyoruz. Hepsi de halinden ÅŸikayetçi. Ama hiçbiri kamp ya da çadırkente gitmeyi düÅŸünmüyor. Onların tek isteÄŸi, Kobani’nin IŞİD’den temizlenmesiyle bir an önce kendi evlerine dönebilmek. Bunun da uzun sürmeyeceÄŸini düÅŸünüyorlar, kısa süre sonra dönme umutlarını dile getiriyorlar.

‘Evime dönmek istiyorum’

Bu umudu taşıyanlardan biri 10 gün önce Kobani’den gelen Hamude Berazi. Kobani'ye dönmek istediÄŸini söyleyen Berazi, “Yüz yıl da geçse buradaki yaÅŸantımız deÄŸiÅŸmeyecek. Biz burada yaÅŸamak istemiyoruz. Kobani’ye dönmek istiyoruz” diyor.  

‘Nasılsa savaÅŸ bitecek ve biz...’

Bu sırada Mahmut Salim araya giriyor. O da Kobani’den son gelenlerden. Ä°lk geldiklerinde çadırkentte kalmak için baÅŸvurduklarını ama son iki gündür bunu artık istemediklerini söylüyor.

Nedenini sorduÄŸumuzda, “Burada yaÅŸamak bizim için daha iyi. Nasıl olsa savaÅŸ bitecek ve biz evimize döneceÄŸiz. Evlerimiz yıkılmış olsa bile, gidip kendi memleketimizde bir çadır bulup yaÅŸayacağız. Bize burada çadır vereceklerine silah versinler, gidip savaÅŸalım. Burada yaÅŸamak istemiyoruz” ifadelerini kullanıyor.

Arife Selim de boÅŸ inÅŸaatta yaşıyor. Dört çocuk annesi. Yedi gün sınırda beklediklerini ama IŞİD köylerinden çekilmeyince Suruç’a geldiklerini hatırlatıyor. Selim inÅŸaatta kalmanın zorluklarını ÅŸu sözlerle dile getiriyor:

“Kapısı yok, su yok, ekmek yok. Çocuklarımızın ayakkabıları yok. Çay yapacak bir tüpümüz bile yok.” 

Araya Semira Selim giriyor. Üç çocuk annesi Semira Selim de 10 gün önce Suruç’a gelenlerden: “Daha kış gelmeden havalar soÄŸudu. Çocuklarımız üÅŸüyor. Umudumuz kış gelmeden, havalar daha da soÄŸumadan kendi memleketimize dönebilmek.”

‘Kobani’ye dönme umudumuz var’

Muhammet Remo ailesiyle birlikte ilçenin giriÅŸindeki boÅŸ depoda kalıyor. Remo, “Bizim Kobani’ye dönme umudumuz var. Bu yüzden çadırkentte gitmek istemiyoruz” diyor.

Ailesiyle birlikte boÅŸ dükkanda yaÅŸayan Ahmet Salık da farklı düÅŸünmüyor: “Biz Kobani’ye dönme umudunu taşıyoruz. Çadır istemiyoruz. Çocuklarımız bu yaÄŸmurda çadırda hastalanırlar.”

Esmo Musto yedi çocuk annesi. Dokuz ailenin birlikte yaÅŸadığı boÅŸ bir depoda kalıyorlar: Musto ise, “Çadırkente baÅŸvurmadık. Buradaki yaÅŸantımız çadırkente göre daha iyi. Çadırkentte yaÅŸamın daha zor olduÄŸunu duyuyoruz. Hem biz burada ebediyete kadar yaÅŸamayacağız ki. SavaÅŸ bitince memleketimize döneceÄŸiz” diyor.

Ä°ki kamp beÅŸ çadırkent var

Al Jazeera Türk’ün bilgi aldığı AFAD Genel Merkezi Basın Sözcüsü DoÄŸan EÅŸkinat, AFAD’ın ilçede iki büyük kampı olduÄŸunu, iki gün önce de burada ek çadırlar kurduklarını söylüyor. EÅŸkinat ihtiyaç dahilinde yeni çadır kurmak için deÄŸerlendirmeler yaptıklarını belirterek, “Günde 60 bin kiÅŸiye üç öÄŸün sıcak yemek dağıtıyoruz. 40 binin üzerinde çocuk aşılandı, kızamık ve çocuk felci aşıları yapıldı” diyor. 

Suruç Belediyesi Basın Müdürü Mehmet Åžakir ise, ilçede beÅŸ çadırkent kurduklarını hatırlatarak “Yeni bir çadırkent daha kuruyoruz” diyor.  

Kaynak: Al Jazeera